Przejście do sekcji:
Banery
Banery
Dzień dzisiejszy
Linia prowadzi ze stacji Rogów Kolei Warszawa-Łódź na wschód przez Rawę Mazowiecką do Białej Rawskiej. Poprowadzono ją w pofalowanym terenie Doliny Rawki. Odcinek do Rawy prowadzi przez tereny przede wszystkim rolnicze, a od Rawy do Białej leśne oraz sady owocowe.
W roku 2003 PKP zrezygnowały z prowadzenia ruchu na liniach wąskotorowych i przekazały majątek Powiatowi Rawskiemu, przy czym grunty kolejki należą do Skarbu Państwa i dopiero będą przekazane na własność Powiatu. Powiat wydzierżawił Wąskotorówkę Fundacji Polskich Kolei Wąsotorowych, która to organizacja wolontariuszy prowadzi ruch kolejowy oraz tworzy skansen kolejowy w Rogowie. Zgromadzono już ponad 120 sztuk taboru wąskotorowego. Na stacji znajdują się trzy, niestety nieczynne parowozy, lokootywy spalinowe i dziesiątki wagonów. Najstarsze pochodzą sprzed I wojny światowej, a więc są starsze od samej kolejki.
W roku 2004 kolejka doświadczyła kilku kradzieży elementów torowiska na odcinku Rawa-Biała. Wspólnymi siłami Fundacji i Powiatu udało się te elementy uzupełnić, tak że cały szlak jest przejezdny.
Historia
Podczas pierwszej wojny światowej w końcu 1914 r. front niemiecko-rosyjski ustabilizował się wzdłuż rzek Bzury, Rawki i Pilicy. Aby usprawnić zaopatrzenie swoich wojsk, w lutym 1915 r. niemieckie wojska kolejowe zaczęły budowę kolei polowej o szerokości toru 600 mm od stacji kolei normalnotorowej w Rogowie w kierunu wschodnim, ku linii frontu. Do lata 1915 r. wybudowano liczącą 48 km linię do Białej Rawskiej prowadzącą przez Rawę Maz. Wraz z przesunięciem linii frontu na wschód poza Warszawę kolej straciła pierwotne znaczenie militarne. Zaczęto natomiast wykorzystywać ją do wywozu płodow rolnych oraz drewna z okolicznych lasów. Wkrótce zaczęła mieć ona charakter kolei użytku publicznego, w 1917 r. wprowadzono planowy ruch pociągów osobowych z Rogowa do Białej Rawskiej.
Po zakończeniu I wojny światowej licząca 54 km kolej została przejęta przez Ministerstwo Kolei Żelaznych i przydzielona do Dyrekcji Warszawskiej PKP. Kolej ta, jako polowa była budowana pospiesznie i prowizorycznie, a jej nawierzchnia była ułożona z lekkich szyn na stalowych podkładach, tzw .przęseł patentowych. Dlatego też w latach 20-tych rozpoczęto jej stopniową modernizację. Szyny wymieniono na cięższe, na podładkach drewnianych, wzniesiono nowe budynki stacyjne w Rogowie, Rawie Mazowieckiej i Białej Rawskiej, prowizoryczne drewniane mosty zastąpiono stalowymi, a mniejsze betonowymi przepustami. W okresie międzywojennym eksploatowano tabor, który pozostał po pierwszej wojnie światowej: 8 parowozów 4 osiowych typu HF, ok. 70 wagonó towarowych o nośności 5,5 ton oraz 15 wagonów osobowych przebudowanych z wagonów towarowych. Po II wojnie światowej, w latach 50-tych zaczęły się zwiększać przewozy masy towarowej, aż osiągnęły dwukrotnie wyższy poziom od przedwojennych.
W 1954r.po modernizacji przebudowano całość Kolei Rogowskiej z toru o szerokości 600 mm na 750 mm. Całość przebiegu linii i większość układów torowych stacji pozostawiono bez większych zmian, lecz zmiana szerokości toru pozwoliła na wprowadzenie do ruchu nowych, silniejszych lokomotyw i dysponujących większą ładownością wagonów towarowych. W 1968 r. na kolej Rogowską przysłano pierwsze wagony transportery - specjalne platformy służące do przewozu całych wagonów normalnotorowych. Począwszy od 1974 roku eksploatowane są spalinowe lokomotywy produkcji rumuńskiej serii Lxd2.
